Hoewel beleggers in aandelen de afgelopen maanden hun regionale allocaties hebben aangepast en minder in Amerikaanse dollars zijn gaan beleggen, zijn er weinig tekenen dat dit ook gebeurt op de obligatiemarkten. De rendementen zijn daar nog steeds hoog en er zijn weinig alternatieven voor de dollar.

Centrale banken diversifiëren sinds 2018 hun valutareserves en kiezen voor een lagere blootstelling aan de Amerikaanse dollar. Naar onze mening is het niet waarschijnlijk dat de reserves in Amerikaanse dollars nog veel verder zullen dalen, aangezien er niet veel alternatieven zijn.
 

Goud profiteerde van de huidige volatiliteit op de US Treasury (UST) markt omdat het als een veilige haven wordt beschouwd. Aangezien goud echter nog steeds erg volatiel is, biedt het slechts een beperkte mogelijkheid om een groot deel van de valutareserves te vertegenwoordigen. Daar staat tegenover dat de euro kan worden beschouwd als een alternatief voor UST, maar de omvang van de hoogwaardige Duitse staatsobligatiemarkt (1,5 miljard euro) is nog steeds maar een fractie van de UST (14 miljard dollar), wat het gebruik ervan beperkt.
 

Hoewel centrale banken hun deviezenreserves waarschijnlijk geleidelijk zullen blijven diversifiëren, is het risico van directe verkoop van UST dus minder groot omdat elk alternatief structurele beperkingen heeft.
 

Ook op de kredietmarkten domineert de Amerikaanse dollar. Zelfs de vastrentende markt met de grootste geografische spreiding, de internationale investment grade bedrijfsobligaties, wordt voor 66% in Amerikaanse dollars genoteerd. Dit cijfer is op zichzelf al misleidend, omdat een groot deel van de euro-emissies - de op één na hoogste valuta - in de financiële sector plaatsvindt.