Wie het nieuws over Japan heeft gevolgd, heeft kunnen zien dat het land in de afgelopen weken een solide handelsakkoord heeft gesloten met de VS. Dit geeft Japan, waar de reflatie nog pril is, de zekerheid die het land hard nodig heeft. Maar omdat de regerende coalitie van de Liberaal-Democratische Partij (LDP)/Komeito er niet in is geslaagd een meerderheid te behalen in de verkiezingen voor het Hogerhuis, klinkt de roep om nieuw politiek leiderschap alleen nog maar luider.

Vorig jaar lukte het de LDP ook niet om een meerderheid in het Lagerhuis te behalen, waardoor de druk op premier Shigeru Ishiba toeneemt om af te treden, net nu hij een nieuwe handelsovereenkomst met de Trump-regering heeft gesloten. De volledige details moeten nog bekend worden gemaakt, maar in grote lijnen gaat het om een tarief van 15% op Japanse exportproducten, waaronder auto's, en blijft het tarief van 50% op staal en aluminium voorlopig van kracht.

Wat de politiek betreft, lijkt Japan het zoveelste land te zijn waar kiezers vinden dat regeringspartijen er niet in slagen om te profiteren van een veranderende economie en een veranderend geopolitiek landschap. Als er geen geloofwaardige oplossingen worden geboden voor complexe problemen (zoals daling van de reële lonen, ontevredenheid over het grote aantal mensen zonder traditioneel vast dienstverband in de zogenaamde freeter¹ /gig jobs en zorgen over de pensioenen), komen er vaak gemakkelijke opties naar voren. En immigratie werd een belangrijk verkiezingsthema.

De LDP van Ishiba vormt nog steeds het grootste blok in het parlement, maar leidt nu een minderheidscoalitie in zowel het Hoger- als het Lagerhuis. De partij zal waarschijnlijk nieuwe leiders moeten kiezen, een politieke koers moeten uitzetten en moeten beslissen of ze als minderheid gaat regeren of coalitiepartners gaat zoeken.

Het lijkt erop dat de markten een fragiele status quo inprijzen, maar het potentieel van een conservatieve koerswijziging of een hervormingsgezinde coalitie onvoldoende op waarde schatten. Hoewel het handelsakkoord nog steeds een tegenvaller is voor de auto- en de metaalindustrie, geeft het wel een positieve impuls aan het sentiment voor de groei op de korte termijn.

Met de lagere tarieven en de afnemende inflatie lijken de omstandigheden gunstiger voor een duurzame reflatie, inclusief reële loongroei, en een mogelijke renteverhoging door de BoJ, de centrale bank van Japan, tegen het einde van het jaar. Politieke instabiliteit en mogelijke koerswijzigingen op het gebied van immigratie vormen echter nieuwe risico's voor de lange termijn.